Józef Potępa urodził się w 1915 roku w Brzozowej. W latach 1931–1935 uczył się rzeźby w Państwowej Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem. Następnie uczęszczał do Miejskiej Szkoły Sztuk Zdobniczych i Malarstwa w Warszawie, którą ukończył w 1939 roku. W 1945 roku wstąpił do Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, był uczniem prof. Xawerego Dunikowskiego. Absolutorium uzyskał w 1948 roku. W roku 1947 rozpoczął pracę dydaktyczną na Wydziale Rzeźby ASP w Krakowie, którą kontynuował do 1986 roku. W 1977 roku uzyskał stopień docenta. Uprawiał rzeźbę pomnikową, architektoniczną, pełną i reliefową, posługując się różnymi materiałami rzeźbiarskimi (kamień, metal), stosując techniki kucia i spawania. Autor pomnika Poległym w II Wojnie Światowej w Bełżcu, w Tarnowie zrealizował pomnik Wincentego Witosa. Współpracował przy realizacjach monumentalnych X. Dunikowskiego. Uczestniczył w licznych konkursach, w których uzyskał nagrody i wyróżnienia. Brał udział w życiu Związku Polskich Artystów Plastyków.