Tradycja kształcenia w zakresie rzeźby sięga roku 1818. Wraz ze zmieniającym się statusem Uczelni, Katedra Rzeźby poszerzała zakres nauczania. Z końcem XIX w. fałatowska reforma Szkoły Sztuk Pięknych przyniosła istotne zmiany w nauczaniu rzeźby, która usamodzielniła się jako kierunek. W 1922 roku decyzją Senatu Akademii Krakowskiej utworzono Wydział Rzeźby.
Po latach okupacji w 1949 roku ponownie powstaje Wydział Rzeźby.

Na Wydziale uczyli: Xawery Dunikowski, Jacek Puget, Jerzy Bandura, Wanda Ślędzińska, Jarosław Heger, Marian Konieczny, Stefan Borzęcki.
Głównym celem działalności Wydziału jest kształcenie i wychowywanie przyszłych twórców sztuki, ukształtowanie osobowości twórczej, świadomej własnej tożsamości i autonomicznego systemu wartościowania. 
Program obejmuje nabywanie umiejętności w dziedzinie rzeźby, przygotowania do współpracy w projektowaniu architektury, urbanistyki i otoczenia oraz do twórczości indywidualnej, w tym o charakterze interdyscyplinarnym.
Wydział otwiera się także na wydarzenia artystyczne, manifesty i programy rodzące się poza murami Akademii. W rezultacie do pracowni przenikają różne prądy artystyczne. Wyrazem tego było utworzenie w 2007 nowego kierunku –  intermedia.

Wszechstronne przygotowanie warsztatowe i teoretyczne sprawia, że absolwenci Wydziału Rzeźby znajdują duże możliwości wykorzystania swoich umiejętności, głownie w zakresie rzeźby określonej mianem tradycyjnej, jak rzeźba monumentalna (pomnikowa, sakralna, plenerowa), mała forma rzeźbiarska, medalierstwo, a także z powodzeniem podejmują działalność artystyczną w nowych mediach.